Verslag contactweekend 2006

ALS contactweekend – 8 tot 10 september 2006

Dit jaar streken we neer in de kosmopolitische kuststad Oostende.

Waarom Oostende hoor ik de niet deelnemers al vragen?

Jaar na jaar zoekt de ALS Liga naar een locatie die heel wat te bieden heeft. Oostende biedt aan de vakantieganger vele troeven en steunt op een rijk verleden. Zo kan je kiezen uit een bezoekje aan de zeehaven, de jachthaven, het Kursaal met casino, de Wellingtonrenbaan en vele andere bezienswaardigheden. Op cultureel vlak concurreert Oostende met andere kuststeden. Dit jaar namen in Oostende opnieuw bekende kunstenaars, zoals Jan Fabre, deel aan het “Beaufort 2006” evenement. Niet ver van Ravelingen konden we een kijkje gaan nemen naar “Maman” de spin op Ensor’s graf. Daarnaast is Oostende een waar winkelparadijs met verscheidene handelszaken die op zondagvoormiddag open zijn. Maar ook eens lekker uitwaaien op de zeedijk en wandelen langs de Koninklijke en Venetiaanse gaanderijen behoren tot de partij.

Genoeg over Oostende. Nu wat meer over het super aangename weekend en hoe we Oostende onveilig maakten.

Op vrijdag namiddag vielen wij, de ALS leden, het vakantieverblijf Ravelingen druppelsgewijs binnen. De kamerverdeling verliep zonder al te grote incidenten. Mia had weer puik werk verricht met de kamerverdeling en zoals elk jaar getracht met iedereen zijn wensen rekening te houden. De bestuursleden overhandigden ons een zakje met onze sleutel, inlichtingenblad, karikaturistbonnetje en drank- en eetbonnetjes. Van de drankbonnetjes maakten we onmiddellijk gretig gebruik om het stof van de lange reis door te spoelen.

Om halfzeven was het verzamelen geblazen om met zijn allen het inwendige van de mens te versterken. Na een plaatsje te hebben gekozen in de eetzaal, snelden wij naar het koud buffet om ons te goed te doen aan de fluweel zachte gerookte zalm en heilbot, de overheerlijke vlees- en kaassoorten, verse garnituur van sla, tomaatjes, ... of een ajuinsoepje. Zelfs een tongstrelend dessert hoorde erbij.

Nadien troffen de meesten elkaar in de bar. Anderen verkozen even de rust en stilte van hun slaapkamer. Want energie moest worden opgedaan om met volle teugen te kunnen genieten van de show die Mong en zijn echtgenote Magda zouden brengen samen met de Illustratie. Om half negen ving Mong aan met de vraag of we hem wilden verwittigen als het geluid niet te overdonderend was. Hij voerde daarom een kleine test uit met de inzet van een eerste strofe. Op “zijn jullie nog niet doof?” gaf iedereen zijn goedkeuring om door te gaan. Mong is een echte entertainer die veel variatie in zijn optreden brengt. Hij wisselt liedjes af met moppen die soms pikant waren en met grapjes. Zo zei hij al lachend dat hij graag optreedt voor het Algemeen Lastigaards Syndicaat of den ALS. Na de pauze bracht hij ook hulde aan zijn vader die gestorven is aan ALS. De meesten onder ons kenden de “Wals van ALS” waarin hij over het contrast zingt over de kans om de lotto te winnen en de kans dat je ALS krijgt. Omstreeks elf uur eindigde hij. Hij verklapte ons dat Magda ’s anderdaags verjaarde. Zij kreeg van ons allen een welgemeend applaus en een ferme ruiker bloemen.

Uitgeput maar voldaan gingen we napraten in de bar of zochten we onze bedjes op.

Na een verkwikkende nachtrust vonden we elkaar weer aan de ontbijttafel. Allemaal waren we druk bezig met vragen: “wat ga jij doen? Gaan jullie naar de markt? Willen we een wandeling op de dijk gaan maken, naar ’t schijnt zijn ze die volledig aan het renoveren?” Zo vele dingen, voor elk wat wils.

’s Middags aan tafel hetzelfde tafereel, maar nu werd nagegaan wie wanneer naar de karikaturist Luc Daenen zou gaan. Dit was niet zo eenvoudig omdat er eveneens een kine sessie gepland was met Ivo Melotte. Maar ook hier viel alles weer op zijn pootjes. Luc tekende gezwind de ganse namiddag door en toverde echt prachtige tekeningen uit zijn potlood. Iedereen stond telkens versteld van zijn artistiek talent. Het ging zelfs zo ver dat de ALS liga niet ALS vakantiegangers af moest weren.

“En wat met die kine sessie?” Wel Ivo kende een enorm succes. Enthousiast en zeer gedreven legde hij technieken uit hoe je onder andere je ademhaling beter kon laten functioneren en hoe je met beperkte motoriek toch nog bepaalde spiergroepen kon aanporren. Zelfs voor een betere spijsvertering had hij tips. Zijn kennis heeft hij opgedaan door zich te verdiepen in de eeuwenoude tradities van gevechtstechnieken uit China. De oefeningen die hij aanleerde komen uit Tai Chi en Qigong. Iedereen was enorm geïnteresseerd en stelde gedetailleerde vragen over hoe deze Chinese gevechtstechnieken hulp konden bieden bij gezondheidsproblemen. De patiënten die de oefeningen meededen waren zeer onder de indruk. Na zijn uiteenzetting mocht zelfs Danny, onze voorzitter aan den lijve ondervinden hoe hij zijn spijsvertering kon activeren. Sterk onder indruk maakten wij dan ook met de super gemotiveerde Ivo afspraken. Teksten, video’s, … Het ligt nog niet vast hoe, maar zeker is dat dit verhaal een vervolg krijgt.

Na deze boeiende namiddag werden we opnieuw verwend door Mong. Dit maal was hij alleen met een totaal andere show. Hij vatte aan met een hommage aan Raymond Devos. Deze Belgische humorist en cabaretier kende vooral succes in Frankrijk en Wallonië. Raymond Devos was de man van de ontelbare woordspelingen of beter de goochelaar van de Franse taal. Zijn publiek waardeerde zijn virtuositeit en originaliteit enorm. In 1993 kreeg Mong van hem de toestemming tot het onmogelijke, namelijk deze teksten te vertalen in het Nederlands. Slaagde Mong hierin? Als je het aan de toehoorders vraagt, hoor je éénmondig “Ja”. Fantastisch, vindingrijk of beter nog Mong goochelde met de Nederlandse taal. Mong was zelfs niet tegen te houden, maar aan alle mooie liedjes komt een einde. Teleurgesteld zochten we onze bedjes weer op.

“Oei, is het alweer zondag?” De meesten onder ons begonnen een klein hartje te krijgen, want het weekend liep stilaan ten einde. Maar toch vonden de 21 patiënten, hun begeleiders en de 19 andere deelnemers nog even de tijd om voor het middageten een frisse neus te halen. Het zonnetje was immers weer van de partij en de wind was in kracht verminderd.

’s Middags verwelkomden we nog een 40-tal congresdeelnemers (patiënten, begeleiders en geïnteresseerden) zodat we met +/- 110 personen waren. Na het middagmaal verhuisden we naar de congreszaal. Dr. Storkebaum had de eer om als eerste spreker aan het woord te zijn. Hij bracht ons informatie over zijn onderzoeken naar ALS in de fruitvlieg. Dr. Lemmens volgde met het onderzoek rond ALS in de zebravissen. Prof. Dr. Verfaillie sloot het congres af met haar stamcelonderzoek. Al deze voordrachten werden opgenomen en kan je opnieuw bekijken op onze website www.ALSLIGA.be onder de rubriek “Activiteiten”. Hier vind je van elke voordracht ook een korte samenvatting terug.

Danny, onze voorzitter, nam het laatste woord. Hij dankte de sprekers en de deelnemers van het congres en weekend. Met spijt nam iedereen afscheid, maar overal hoorden wij zeer kordaat “Tot volgend jaar”.

 

Anne Wouters

Share