De Glial cellen kunnen van het centraal zenuwstelsel naar het perifere zenuwstelsel overgaan

Glial cellen, die neuronen helpen met elkaar te communiceren, kunnen het centrale zenuwstelsel verlaten en in het perifere zenuwstelsel terechtkomen om ontbrekende cellen te vervangen, volgens nieuw onderzoek in The Journal of Neuroscience van 2 December. De studie op dieren draagt bij tot het fundamenteel begrip van de onderzoekers van hoe de twee zenuwstelsels zich ontwikkelen en handhaven, wat voor de efficiënte behandeling van ziekten zoals multiple sclerose essentieel is.

Het zenuwstelsel is verdeeld in het centrale zenuwstelsel (de hersenen en het ruggemerg) en het perifere zenuwstelsel (sensorische organen, spieren, en klieren). Een belangrijk verschil tussen de systemen is dat elk zijn eigen type van glial cellen heeft. In een gezond lichaam, zijn de glial cellen strak afgezonderd en zijn niet gekend dat ze tussen de twee systemen reizen. Het perifere zenuwstelsel regenereert ook meer dan het centrale zenuwstelsel, gedeeltelijk door zijn glial cellen - een kenmerk dat, indien beter begrepen, zou kunnen worden gebruikt om de regeneratieve mogelijkheden van het centrale zenuwstelsel te verbeteren.

Glial cellen zijn nuttig voor zenuwcellen door hen the isoleren met lagen vetten en proteïnen myelin genoemd. De Myelin deklagen zijn noodzakelijk om zenuwsignalen normaal over te brengen; wanneer de bescherming verloren gaat, komt er storing in gevoel, beweging en herkenning zoals multiple sclerose of ALS.. Glial cellen, oligodendrocytes genoemd, produceren myelin rond de zenuwen van het centrale zenuwstelsel, terwijl de Shwanncellen myelin maken dat de randzenuwen isoleert.

Deze studie toont aan dat in afwezigheid van Schwanncellen, de oligodendrocytes van het centrale zenuwstelsel langs motorzenuwen migreren en myelin maken op randzenuwen, hetgeen erop wijst dat de glial celbeweging over de grens door een eigen controle mechanisme wordt gecontroleerd.

" Vorige studies hebben laten doorschemeren dat de Schwann cellen in het centrale zenuwstelsel kunnen overgaan nadat grensrandzenuwen beschadigd zijn, of nadat centrale zenuwen hun myelinbescherming verliezen, " zegt Bruce Appel, Dr. aan de Universiteit van de Colorado Denver Anschutz Medical Campus, en één van de auteurs van de studie. “ Nochtans, is migratie over de grens nooit direct waargenomen, noch was er enig bewijs materiaal dat oligodendrocytes in tegenovergestelde richting kunnen bewegen.”

De auteurs gebruikten versnelde video opnames van muterende zebravis om de glial celbeweging te bestuderen. Films van doorzichtige levende zebravis die geen Schwanncellen hadden, toonde aan dat oligodendrocytes het centrale zenuwstelsel verlieten om randzenuwen met myelin te omhullen - effectief proberend om de ontbrekende Schwann cellen te compenseren.

" Deze nieuwe observatie is niet alleen relevant voor normale zenuwfunctie, maar ook voor potentiële ziekte oorzaken in het perifere zenuwstelsel. We weten nog steeds niet met zekerheid hoe vreemde glial cellen met het andere systeem interageren. Helpen zij bij het genezingsproces of werken zij als toxine? " volgens Bruce Trapp, PhD. aan Cleveland Clinic, die niet verbonden is met de studie. " Indien we de mechanismen kennen die anatomisch periferische en centrale zenuwstelsels beperken, hierbij zou glia kunnen helpen om therapieën te ontwikkelen die zekere zenuwstelsel aandoeningen behandelen of voorkomen.;

Appel en zijn collega's zegden dat toekomstige onderzoeken nodig zijn om te bepalen hoe de verschillende glial cellen communiceren en om hun bewegingen tussen zenuwstelsels te beperken, en of oligodendrocyte myelin volledig de Schwann celmyelin op motorzenuwen kan substitueren.

Vertaling: Myriam Smet

Bron: ALS Independence