VEGF in hersenen verlengt overleving ALS ratmodel

(Snelle samenvatting: VEGF die direct in de hersenen wordt toegediend, verstrekte een opvallende verhoging van overleving bij mutante SOD1 ratten, aldus het onderzoeksrapport)

Belgische onderzoekers publiceerden in de januari-editie van het magazine Nature Neuroscience dat directe toediening van de trofische factor, Vasculaire Endotheliale Groeifactor (VEGF), bij een ratmodel met ALS de overleving verlengde.

Geleid door professor Peter Carmeliet, toonde het team van onderzoekers aan dat het inspuiten van VEGF in het vocht dat de hersenen en het ruggenmerg omringt, neuronen kan redden en de overleving bij mutante SOD1 ratten verlengt.

Het team van Carmeliet werkte aan de vasculaire eigenschappen van VEGF toen zij opmerkten dat een muis met afgestompte uitdrukking van het gen VEGF sommige eigenschappen gelijkend op ALS ontwikkelde.

Slechts drie jaar na de ontdekking, is VEGF een mogelijke klinische kandidaat in het ALS onderzoek, zei Lucie Bruijn, wetenschapsdirecteur en vice-president van het ALSA.

Vele verschillende trofische factoren kunnen de overleving verlengen in modellen van de ziekte, maar de klinische proeven bij ALS patiënten zijn er tot nog toe niet in geslaagd om de dierlijke bevindingen te herhalen. De onderzoekers speculeren dat de agenten problemen hebben om de essentiële doelweefsels te bereiken, met name het ruggenmerg en de hersenen.

Om dit te proberen weerleggen, brachten de Belgische onderzoekers direct VEGF in de met vocht gevulde ruimte in de hersenen.

Zij vonden dat de ventriculaire levering van VEGF bij ALS ratten de verlamming met 17 dagen vertraagde. De behandeling verbeterde ook de motorprestaties en verlengde de overleving met 22 dagen. Dit effect vertegenwoordigt het grootste resultaat dat ooit werd bereikt in dierlijke modellen met ALS door eiwitlevering.

Peter Carmeliet en collega’s schreven dat de directe levering aan de hersenen bijzonder efficiënt bleek te zijn bij het beschermen van de cervicale motorneuronen van de rat.

Dit was toe te schrijven aan het feit dat er hogere concentraties VEGF aanwezig waren in het cervicaal dan in het lumbaal ruggenmerg na levering van VEGF in de hersenen.

De levering van de trofische factor binnen de ruimten van de hersenen veroorzaakte gevolgen in de cellichamen van verre neuronen, dat ondersteund het feit dat VEGF word opgenomen door de zenuwuiteinden en langs de axons terug gebracht worden naar de cellichamen.

De trofische factor bewaarde ook de neuromusculaire verbindingen bij de SOD1 (G93A) mutantratten.

Onze bevindingen in preclinical knaagdiermodellen van ALS kunnen implicaties hebben voor de behandeling van neurodegeneratieve ziekte in het algemeen, besloten de onderzoekers.

De besprekingen zijn aan de gang om VEGF te ontwikkelen als ALS therapie, om daarna als een gentherapie te leveren.

Bron: www.alsa.org