In kaart brengen risicofactoren ALS langs meren

Nathan Torbick, Sarah Hession, Elijah Stommel en Tracie Caller

International Journal of Health Geographics 2014, 13:1 doi:10.1186/1476-072X-13-1

Samenvatting

Achtergrond
Amyotrofische Laterale Sclerose is een progressieve, fatale neurodegeneratieve ziekte met een risico op ontwikkeling van 1 op 700. Ondanks de vele, recente ontdekkingen in verband met de genetica van ALS, blijft de etiologie van sporadische ALS, vermoedelijk geïnitieerd door een gen-milieu interactie, nog steeds grotendeels onbekend. De waterkwaliteit en het toxine beta methyl-amino-alanine, geproduceerd door de cyanobacterie, worden ervan verdacht de milieu uitlokkers te zijn. Ons doel was het ontwikkelen van een eco-epidemiologische modelleringsaanpak voor het karakteriseren van de ruimtelijke verbanden tussen de gebieden met een hogere incidentie aan ALS dan verwacht en de waterkwaliteitsrisicofactoren van de meren bekomen via satelliet meting als een surrogaatmerker voor blootstelling.

Methoden
Onze eco-epidemiologische modelleringsaanpak begon met de implementatie van een ruimtelijke clusteranalyse dat onderbouwd was door plaatselijke indicatoren van ruimtelijke autocorrelatie voor het identificeren van plaatsen met genormaliseerde overmatige ALS tellingen in de volksstelling van noord New England. Vervolgens werden de waterkwaliteitsgegevens van meren groter dan 6 hectare (n=4.453) verzameld door de Landsat TM band ratio regressie technieken, gekalibreerd met de plaatselijke waterstalen. De bekomen risicokaarten van de waterkwaliteit van de meren omvatten chlorofyl-a (Chl-a), Secchi depth (SD), en totaal nitrogeen (TN). Tenslotte, werd een ruimtelijk-bewuste logistieke regressie modelleringsaanpak doorgevoerd dat de verhoudingen karakteriseert tussen de bekomen waterkwaliteitsmetingen van de meren en de ALS-haarden.

Resultaten
Een aantal verschillende ALS-haarden werden geïdentificeerd in de regio. De van op afstand gespotte waterkwaliteitsindicatoren werden met succes bekomen; aangepaste R2waarden variërend tussen 0.62-0.88 voor deze indicatoren waren gebaseerd op out-of-sample validatie. De kaartelementen afgeleid van deze indicatoren, stellen de eerste uitgestrekte metingen van de regio voor betreffende de waterkwaliteit van de meren. Logistieke regressiemodellering van een ALS-geval qua samenstelling in gelokaliseerde haarden over de gehele regio, d.w.z. volkstellingen met hoger dan verwachte ALS-gevallen, vertoonden het volgende: een toenemend gemiddelde SD in een straal van 30 km overeenkomstig met een afname op de mogelijkheid om te behoren tot een ALS-haard met 59 percent; een toenemend gemiddelde TN in een straal van 30 km en gemiddelde Chl-a concentratie in een straal van 10km komt overeen met een toename op de mogelijkheid te behoren tot een ALS-haard tot respectievelijk 167 procent en 4 procent.

Conclusies
De voordelen van informatie via satelliet meting kunnen bijdragen tot het wegwerken van de beperkingen van het traditionele veldwerk en de hiaten in de tijdruimtelijke data om zo de volksgezondheid waardevolle gegevens i.v.m. blootstelling te verstrekken. De geografische ligging moet sterk in acht genomen worden, bij interpretatie en evaluatie van de verhoudingen tussen de ecologische verlopen, de risicofactoren en de resultaten i.v.m. menselijke gezondheid. In grote lijnen kunnen we stellen dat slechtere waterkwaliteit van een meer duidelijk geassocieerd kon worden met een toename van de kansen om te behoren tot een ALS-haard in de regio. Deze resultaten ondersteunen de hypothese dat sporadische ALS (sALS), gedeeltelijk, kan worden uitgelokt door de omliggende waterkwaliteitsindicatoren en door de omstandigheden van het meer die een schadelijke algengroei bevorderen.

Het volledige artikel is beschikbaar als voorlopige PDF.

Vertaling: ALS Liga: Karla

Bron: BioMed Central Ltd