Degeneratie van motorneuronen in spastische paraplegie 11 lijkt op ALS

01-04-2016

Samenvatting

De meest voorkomende vorm van autosomale recessieve erfelijke spastische paraplegie wordt veroorzaakt door mutaties in het SPG11/KIAA1840 gen op chromosoom 15q. De meeste SPG11 mutaties die tot nu toe gevonden zijn, suggereren een verlies-van-functie mechanisme in het geëncodeerde proteïne, spatacsine. Het fenotype van SPG11 wordt in de meeste gevallen gekenmerkt door een progressieve spasticiteit, met neuropathie, cognitieve deficiëntie en een dun corpus callosum op MRI-scans van de hersenen. Ondanks de beschrijving van meer dan 100 SPG1-mutaties, is een volledige neuropathologische beschrijving tot nu toe nog niet gerapporteerd. We beschrijven hier de klinische en pathologische kenmerken die geobserveerd werden bij twee niet-gerelateerde vrouwen. Zij behoren tot SPG11-families waarvan genetisch vastgesteld is dat deze afstammen uit respectievelijk België en Italië. We bevestigen de aanwezigheid van letsels aan het motorisch systeem in de medulla oblongata en het ruggenmerg, geassocieerd met andere beschadigingen van het centrale zenuwstelsel. Het is interessant op te merken dat we voor de eerste keer pathologische kenmerken van SPG11 rapporteren in neuronen die intracytoplasmatische granulaire lysosoom-achtige structuren bevatten. Deze bevinden zich vooral in de supratentoriale gebieden, en anderen in de subtentoriale gebieden lijken deels op deze geobserveerd in Amyotrofische Laterale Sclerose, zoals ubiquitine- en p62-aggregaten. Ze zijn echter nooit gelabeld met anti-TDB-43 of anti-cystatin C. De neuropathologische overlapping met Amyotrofische Laterale Sclerose, geassocieerd met enkele gedeelde klinische uitingen, opent nieuwe onderzoeksvelden in het fysiopathologische continuüm van de degeneratie van motorneuronen.

 

Vertaling: Els

Bron: Oxford University Press

Share